اثیر کاربرد انواع کود فسفری شیمیایی و زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و خلر در کشت مخلوط

به منظور بررسی تاثیر کودهای فسفری شیمیایی و زیستی و نسبت‌های مختلف کشت مخلوط بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و خلر، در سال زراعی 89-1388 دو آزمایش جداگانه در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کرمان و مزرعه دشتکار در بردسیر کرمان اجرا شد. آزمایش در هر دو محل، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. فاکتورهای مورد بررسی شامل چهار سطح کود فسفری و پنج الگوی کاشت بود. تجزیه مرکب داده‌ها نشان داد که اثر مکان بر اکثر ویژگی‌های اندازه‌گیری شده معنی‌دار بود. اثر نسبت‌های مختلف کشت و کودهای فسفری بر وزن هزار دانه، تعداد دانه در ردیف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت ذرت معنی‌دار بود و بیشترین آن‌ها در مخلوط 75:25 ذرت و خلر و تیمار کودی 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی و کمترین آن‌ها در کاشت خالص ذرت و شرایط عدم مصرف کود بدست آمد. برهمکنش نسبت‌های مختلف کشت و کودهای فسفری بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت خلر معنی‌دار بود و حداکثر این پارامترها در کشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر و تیمار کودی 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی حاصل گردید. ارزیابی نسبت برابری زمین نشان داد که نسبت برابری زمین در تمام سیستم‌های کشت مخلوط بیشتر از یک بود و بیشترین آن در کشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر مشاهده شد. این نشان دهنده برتری کشت مخلوط نسبت به کشت خالص است.بنابر این این نسبت کشت مخلوط همراه با مصرف 50 درصد فسفر زیستی +50 درصد فسفر شیمیایی در شرایط کرمان قابل توصیه می باشد.